Okładziny ścienne i sufitowe, sufity podwieszane, zabudowa poddaszy, stelaży instalacyjnych w łazience, ścianki działowe – to elementy budowlane, które w budownictwie stosowane są na porządku dziennym. Wielu z nas decyduje się na takie rozwiązania skupiając się głównie na aspektach estetycznych i designerskich, które złożą się na efekt końcowy tychże prac. A czy bierzesz po uwagę to, z jakiej jakości materiału zostaną wykonane i czy ich rodzaj został odpowiednio dopasowany do twoich potrzeb? To najważniejszy element całej tej układanki zwanej wykończeniem wnętrz.
Do wykonania powyższych prac niezwykle pomocne będą płyty gipsowo-kartonowe, zwane w języku potocznym płytami karton gips. Ich standardowa szerokość to 1200 mm, a to długość 2000, 2400, 2600 lub 3000 mm. Większe płyty są polecane w przypadku, gdy decydujemy się pokryć nimi dużą powierzchnię – unikamy przy tym sztukowania płyt. Mniejsze, zalecane są do niewysokiej zabudowy, czyli pomieszczeń, w których może zdarzyć się potrzeba ich docięcia.
Rynek kusi nas wieloma rodzajami płyt karton gips. I tu przed ich wyborem należy pochylić się nieco dłużej, jeśli efekty prac mają być solidne.
I tak, zwracajmy przede wszystkim uwagę na ich oznaczenie. A, H2, F, FH2 –to oznaczenia, które warto znać. Wciąż niezmiennie najczęściej wybierane są płyty tylu A, stosowane do wykańczania wnętrz, w których względna wilgotność nie przekracza 70%. Swoje zastosowanie znajdują więc m.in. w sufitach podwieszanych, zabudowie skosów poddasza, okładzin ścian, czy też budowie lekkich ścianek działowych.
Jeśli płyty planujemy użyć w kuchni, czy łazience, warto wybrać oznaczone symbolem H2, których rdzeń jest impregnowany środkiem hybrydowym opóźniającym oraz ograniczającym wchłanianie wilgoci.
Miejsca, w których ma zostać podwyższona odporność ogniowa, są idealne dla płyt typu F. W praktyce oznacza to, że stosujemy je np. do zabudowy kominka, czy ognioodpornych ścianek działowych. Duet odporności na wodę i ogień znajdziemy zaś w płytach oznaczonych symbolem FH2.
Podczas zakupu płyt g-k należy także zwrócić uwagę na to, czy mają one fabrycznie wyprofilowane krawędzie. To ważne, ponieważ ułatwiają one szpachlowanie ich połączeń. Płyty o krawędziach prostych przysporzą nam dodatkowej pracy. Trzeba będzie je samodzielnie fazować.
